Zondag belden mensen naar het VOC Oostende: een Knobbelzwaan uit het Maria-Hendrikapark in Oostende deed het niet goed. Je kon haar van dichtbij benaderen en zomaar aanraken.
Onze vrijwilliger Marie-Jeanne repte zich meteen naar het Bosje. Bij aankomst zag ze dat er inderdaad iets mis was. Marie-Jeanne heeft haar zo kunnen pakken. Vrijwilliger-transporteur Lode bracht haar naar het centrum.
Bij aankomst deden we een volledige check-up. We namen haar gewicht: ze woog slechts 6 kg! Deze winter had ze een gewicht van wel 11kg. Ze kon ook niet meer op haar poten staan. Haar bloedwaarden zijn gecheckt. Die waren in orde, uitgezonderd haar hematocrietgehalte: ze had maar een percentage rode bloedcellen van 10%. Dit moet toch minimum 30% zijn. Geen wonder dat ze niet meer op haar poten kon staan...
Ze krijgt dagelijks de nodige medicatie en onderhuids vocht toegediend. Zondag begon ze al goed te eten. Het wordt een zware revalidatie maar het gaat de goede richting uit! Ze kan ondertussen al weer rechtstaan én ze is terug agressief. En dat zien we graag.
Haar mannetje zorgt ondertussen als een voorbeeldige huisvader voor hun kroost.
25 juni 2010: het vrouwtje Knobbelzwaan voelt zich stukken beter. Haar bloedwaarden zijn terug normaal en ze is verdikt. We lossen haar terug in het Maria-Hendrikapark. Alsof er niets gebeurd is, zorgt ze verder samen met haar partner voor hun 4 jongen. Eind goed, al goed!
Onze vrijwilliger Marie-Jeanne repte zich meteen naar het Bosje. Bij aankomst zag ze dat er inderdaad iets mis was. Marie-Jeanne heeft haar zo kunnen pakken. Vrijwilliger-transporteur Lode bracht haar naar het centrum.
Bij aankomst deden we een volledige check-up. We namen haar gewicht: ze woog slechts 6 kg! Deze winter had ze een gewicht van wel 11kg. Ze kon ook niet meer op haar poten staan. Haar bloedwaarden zijn gecheckt. Die waren in orde, uitgezonderd haar hematocrietgehalte: ze had maar een percentage rode bloedcellen van 10%. Dit moet toch minimum 30% zijn. Geen wonder dat ze niet meer op haar poten kon staan...
Ze krijgt dagelijks de nodige medicatie en onderhuids vocht toegediend. Zondag begon ze al goed te eten. Het wordt een zware revalidatie maar het gaat de goede richting uit! Ze kan ondertussen al weer rechtstaan én ze is terug agressief. En dat zien we graag.
Haar mannetje zorgt ondertussen als een voorbeeldige huisvader voor hun kroost.
25 juni 2010: het vrouwtje Knobbelzwaan voelt zich stukken beter. Haar bloedwaarden zijn terug normaal en ze is verdikt. We lossen haar terug in het Maria-Hendrikapark. Alsof er niets gebeurd is, zorgt ze verder samen met haar partner voor hun 4 jongen. Eind goed, al goed!